Zastanawia mnie kwestia, czy poniższe zdanie zawiera błąd stylistyczny. Chodzi mi o szczególnie o zwrot rozwijać akcję propagandową. Dodać chciałem, że Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN zna zwrot rozwijać propagandę.

Kiedy toczyła się walka o hegemonię w związku niemieckim, Prusy rozwinęły akcję propagandową mającą na celu oczernienie austriackiego przeciwnika.

Z góry dziękuję za poradę i pozdrawiam
MK

Dzień dobry!

Chciałabym uprzejmie poprosić o sprawdzenie treści mojego zaproszenia ślubnego:

[Nazwiska narzeczonych]

z radością zapraszają

Sz.P. …………………………………………………………..

na uroczystość zawarcia Sakramentu Małżeństwa,

która odbędzie się

14 sierpnia 2024 roku o godzinie 16:00

w Kościele pw. Św. Mikołaja w Mosinie.

Po uroczystości Zaślubin, w imieniu Rodziców i własnym,

Serdecznie zapraszamy na przyjęcie weselne do „Gościńca Niezapominajka” w Dalewie.

Mam wątpliwości dotyczące poprawności frazy "na uroczystość zawarcia Sakramentu Małżeństwa". Czy nie powinno zostać zmienione na "uroczystość zawarcia związku małżeńskiego" lub "uroczystość Zaślubin" ?

Szanowni Państwo,
czy poprawne jest pojęcie samobadanie? Czy też lepiej używać sformułowania samodzielne badanie? Będę zobowiązana za odpowiedź.

Dzień dobry,

jak utworzono te innowacje leksykalne?

doktorka – kobieta doktor

lasostep – teren stepowy z obszarami leśnymi

guzdracz – człowiek, który się guzdrze

zamordyzm – rządy tyrańskie, rygorystyczne

dręcznik – podręcznik, który dręczy

mankowicz – człowiek, który zrobił mankowicz

darczyni – kobieta darczyńca

kolekcjonista – człowiek, który coś kolekcjonuje

bezmyślniak – człowiek, który nie myśli

niekumpel – ktoś, kto nie jest kolegą.

płynę sobie łódką, a nade mną płyną (sobie) obłoki

Dzień dobry, mam pytanie odnośnie do pojawiającej się czasami w prognozach pogody quasi-poetyckiej konstrukcji językowej typu: od zachodu płyną sobie chmury...

Wyraz sobie dodany tu do czasownika płynąć żadną miarą nie wskazuje na to, że czynność ta jest „całkowicie zależna od woli wykonującej ją osoby i zwykle sprawia jej przyjemność” (por. Inny słownik języka polskiego). Płynące po niebie chmury (częściej obłoki) jako uosabiające zmienną naturę rzeczy toposy literackie obecne są w twórczości wielu poetów, choćby Mickiewicza, Miłosza,

Szymborskiej, Harasymowicza czy Ratajczaka. Nigdy jednak nie płyną one tam sobie, co najwyżej są wprawiane w ruch przez wiatr, któremu w pewnym kontekście można już przypisać atrybut sprawczości, jak dzieje się to w przypadku greckiej pneumy z Ewangelii Janowej, upowszechnionej przez łacińskie „spiritus flat ubi vult”, co zostało przetłumaczone na język polski jako „duch wieje kędy chce” lub „wiatr wieje tam, gdzie chce” (J 3,8).

A życie sobie (sic!) płynie, jak gdyby nigdy nic...

Z poważaniem

U Szymborskiej znalazłem zdanie „Z tą brodą to bym pana nie poznała”. To_bym powinno być tu chyba napisane łącznie, bowiem zdanie znaczy „Gdyby pan nie miał tej brody, tobym pana poznała”. Wg słownika PWN to jest „spójnikiem występującym w części nadrzędnej zdań warunkowo-wynikowych, przyzwalających lub w zdaniach rozkazujących”. Dr Grzenia pisał, że to można by uznać za partykułę, ale nie rozumiem, na jakiej podstawie, i nigdzie nie spotkałem się z taką interpretacją.

Szanowni Państwo.
Mam pytanie dotyczące pisowni nazwy firmy. Firma nazywa się meiller direct Sp. z o.o. (użyłam tu pisowni stosowanej w firmie). Pisownia z małej litery narzucona została przez właścicieli z Niemiec. Skoro dwa człony nazwy piszemy z małej, to czy skrót sp. powinno się pisać z małej czy dużej litery?

Witam!
Już wcześniej był poruszany temat zwrotu na sermater. Moja babcia pochodzi z kresów (obecna Ukraina) i ona mówi, że tego zwrotu (a dokładnie nasre mater twojej) używało się w sytacji, kiedy kłóciły się dwie kobiety i gdy jedna nie miała już co powiedzieć na drugą, to używała właśnie tego zwrotu. Wg mojej babci zwrot ten oznaczą 'nasram Twojej matce'.
A moje pytanie dotyczy innego zwrotu: sralis mar(z)galis reverendes dupes (pisownia ze słuchu) – co oznacza?
Pozdrawiam

Mój brat ma syna, który jest dla mnie bratankiem. Jednak nurtuje mnie pytanie: jakim stopniem pokrewieństwa określić, kim jest mój bratanek dla mojego męża? Identyczna pytanie nasuwa się: kim jest dla mnie bratanek mojego męża? W odpowiedziach do wcześniej zadawanych pytań była informacja na temat koligacji rodzinnych, jednak nie było nic na temat przypadku opisywanego przeze mnie. Będę wdzięczna za pomoc.
Pozdrawiam,
Oriona Kniaź

Szanowni Państwo,
Niedawno przedmiotem dyskusji pomiędzy mną a moim rozmówcą stały się formy stopniowania przymiotników. Podczas gdy mój interlokutor upierał się przy stosowaniu form opisowych w stosunku do krótkich przymiotników – a więc: bardziej tani, bardziej smaczny, ja opowiadałem się za formami syntetycznymi – tańszy, smaczniejszy. Słownik poprawnej polszczyzny mówi jedynie, że formy opisowe „nie zasługują na aprobatę”. Czy to znaczy, że należy je tępić?
Pozdrawiam serdecznie.